اثر علف­ کش­ ها بر پیشرفت بیماریهای گیاهی

استفاده از علف­ کش­ ها در کشاورزی عمومیت داشته و گسترده است. در بسیاری از موارد نشان داده شده است که علف ­کش ­ها باعث افزایش شدت بیماری در گیاهان زراعی می شوند. به طور مثال، R. solani در چغندرقند و پنبه، پژمردگی فوزاریومی در گوجه­ فرنگی و پنبه و پوسیدگی های ناشی از Sclerotium در ساقه محصولات مختلف را می توان نام برد.

در سایر ترکیبات گیاه – بیمارگر، علف­ کش­ ها به ظاهر موجب کاهش بیماری از جمله پوسیدگی ریشه نخودفرنگی ناشی از Aphanomyces euteiches، پوسیدگی طوقه گندم ناشی از Pseudocercosporella herpotrichoides و پوسیدگی طوقه بر اثر Phytophthora در محصولات مختلف می شوند. اثر علف­کش­ها روی بیماری­های گیاهی یا به صورت مستقیم یا غیر­مستقیم است. اثر مستقیم شامل تحریک یا کندکردن رشد بیمارگر یا افزایش یا کاهش حساسیت میزبان است. اثر غیر مستقیم شامل افزایش یا کاهش میکروفلور خاک، حذف یا انتخاب بیمارگر به وسیله­ ی میزبان­ های اضافی یا تناوبی، یا تغییر در میکروکلیمای اطراف محصول (مثلا تغییر در میزان رطوبت) است.