گموز درختان میوه

بیماری گیاهی گموز به نام های دیگری نظیر انگومک مرکبات، پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه نیز شناخته می شود.

علائم بیماری گموز مرکبات:

از علائم مهم بیماری گیاهی گموز مرکبات، ترشح صمغ در اطراف طوقه تا ارتفاع نیم متری از سطح خاک می باشد. پوست قسمت آلوده ممکن است بوی ماهی و یا ترشی بدهد. صمغ خارج شده ابتدا آبکی و بی رنگ است که پس از خشک شدن در هوای آزاد سخت شده و به رنگ خرمایی در می آید.

در مناطق مرطوب و پر باران، صمغ در اثر بارندگی حل و شسته شده، سپس پوسیدگی قهوه ای در طوقه و ریشه بوجود می آید. پوست تنه در این ناحیه به صورت ورقه های خشک و به طور عمودی از
درخت جدا می شود. با فاسد شدن پوست در ناحیه طوقه، در جریان شیره پرورده اختلالاتی بروز کرده و ممکن است به طور کلی قطع شده و درخت از پا درآید.
ممکن است در صورت شدت بیماری علائم بیماری روی برگ، شاخه، جوانه و میوه نیز ظاهر شود. جوانه های آلوده رشد نکرده و به تدریج فاسد و قهوه ای می شوند. ضعف گیاه از نوک درخت شروع شده و به تدریج به قسمت های دیگر تنه سرایت کرده و درنتیجه موجب مرگ سرشاخه ها می شود.

 برگ درختان حالت رنگ پریده به خود گرفته و بدتریج زرد شده و می ریزد. 

عامل بیماری، نحوه انتشسار و چرخه زیستی گموز مرکبات :

قارچ phytophthora citrophthora  عامل ایجاد بیماری گیاهی گموز مرکبات است. 

قارچ فیتوفتورا تقریبا در تمام باغات مرکبات وجود دارد. در شرایط مرطوب ،این قارچ اندام های تکثیری تولید کرده و به سرعت از طریق زخم یا ترک های مجود روی طوقه ،وارد گیاه می شود. هوای گرم تابستان سرعت انتشار بیماری را کاهش داده و فعالیت قارچ در هنگام خشکی خاک متوقف می شود. 

راه های پیشگیری و کنترل بیماری گموز مرکبات:
- از ارقام مقاوم به بیماری استفاده شود
- تهیه نهال سالم از خزانه
- حذف علف های هرز از دور طوقه
- خودداری از ایجاد زخم اطراف طوقه
- باغ باید در زمین های سبک و زهکشی شده احداث گردد. در اراضی رسی و سنگین حتما باید از نهال های پیوند شده روی پایه های مقاوم استفاده شود
- درهنگام کاشت باید دقت شود تا نهال عمیق کاشته نشود
- فواصل بین درختان حفظ شود
- استفاده از کودهای مناسب و انجام عملیات صحیح باغبانی جهت تقویت درختان ضروری است
- دقت شود هنگام پیوند، زدن قطراتی از آب یا ذراتی از خاک باغ بین پایه و پیوندک قرار نگیرد
- از آبیاری غرقابی و جمع شدن آب دور طوقه پرهیز شود
- محل پیوند نهال باید حداقل 30-15 سانتیمتر بالاتر از خلاک باشد.
- چنانچه زمین محل کاشت به مدت 12-16 ماه به صورت آیش گذاشته شود، جمعیت گونه های فیتوفتورایی به طور موثر کاهش می یابد.
- اگر پوسیدگی بیشتر از نصف دور طوقه را فرا گرفته باشد باید درخت آلوده را قطع کرد.

_ مبارزه شیمیایی با بردوفیکس به شرح زیر است. 

* سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار قبل از شروع باران های پاییزی 

* سم پاشی با بردوفیکس 10 در هزار پس از هرس در زمستان 

* سم پاشی با بردوفیکس 5 در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها و هنگام تشکیل میوه 

*خاک دور طوقه درخت بیمار را کنار زده و محل آلودگی و بافت های پوست ریشه و طوقهدرختان عفونی را با یک چاقوی تیز، تراشیده تا به نسج زنده و سالم درخت برسیم. محل تراشیده در 5شده، با بردوفیکس غلیظ یا خمیر بردو پوشیده (رنگ) شود. سپس کل درخت با بردوفیکس هزار سم پاشی شود

* آبیاری درختان با بردوفیکس 10 در هزار لیتری برای درختان مسن تر آبیاری و سایه انداز و بیل زدن خاک سایه انداز