آفت شته در مزارع چغندرقند

 آفت شته در مزارع چغندر قند؛

شته سیاه روی چغندرقند در تراکم بالا از بخشهای جوان تغذیه می کند و ایجاد تنش های آبی در اور تغذیه از شیره گیاهی، کاهش نرخ رشد گیاه می شود. حمله شته سیاه در دو زمان زیاد است زمان اول بعد از مهاجرت بهاره که تعداد دشمنان طبیعی کم و رطوبت زیاد است و زمان بعدی اواخر تابستان و اوایل پاییز که هوا خنک شده و رطوبت زیاد میشود .

مبارزه با شته سیاه باید طوری تنظیم شود که همزمان مبارزه علیه کرم چغندرقند و زنجره چغندر هم اعمال شود. شته سیاه دو میزبانه بوده و تمام مراحل زندگی خود را روی یک گیاه نمی گذراند. این شته ها بعد از جفت گیری تخم خود را در حاشیه شاخه ها ، جوانه های گل یا برگ قرار داده و تا بهار سال آینده به صورت تخم زمستان گذرانی میکند. در شته ها به علت کوتاه بودن دوره رشد و نمو تعداد نسل زیاد است.

کنترل آفت:

توصیه کاربردی جهت کنترل این آفت ۲ لیتر دورسبان همراه با نیم لیتر سایپرمترین و یک لیتر کنفیدو‌ر همراه با دش یا ۲قوطی آوانت به همراه نیم لیتر سایپرمترین به همراه ۱ لیتر کونفیدور به همراه دش (کنترل همزمان کرم برگخوار و شته سیاه)


انتهای مقاله
  • نویسنده :مونا اسمعیلی

    دکتری گیاهپزشکی شاخه بیماری شناسی گیاهی و تخصص اصلی کنترل بیولوژیک
top