بیماری آنتراکنوز گردو

بیماری آنتراکنوز گردو: 

بیماری شایع در گردو  که سال به سال بدلیل عدم رعایت بهداشت باغی ( عدم جمع کردن بقایای برگ و میوه های الوده و سیاه کف باغ) بیشتر می شود. 

در اثر رطوبت هوا و دمای مایل به گرم  خسارت این قارچ بیشتر شده و ریزش میوه و برگ را بهمراه دارد.  این قارچ بلافاصله در عرض ۱-۳ روز در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوایی کل پهنک برگ و سطح سبز پوست گردو را گرفته و مانند عامل باکتریایی آب سیاه گردو مغز میوه را نیز سیاه می کند.

علائم بیماری:

این بیماری به اندام های برگ، شاخه های جوان و میوه حمله می‌کند. اولین نشانه آن تشکیل لکه های کوچک، گرد، با حاشیه دندانه دار به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز و با مرکز قهوه ای خاکستری و با حاشیه زرد رنگ روی برگ ها است. اندازه این لکه ها ابتدا به قطر 2 تا 3 میلیمتر و تا مردادماه به تدریج بزرگ شده و لکه ها به هم می‌پیوندند و قطرشان ممکن است به 2 سانتیمتر برسد. روی ساقه و شاخه های جوان زخم های بیضوی یا گرد نا منظم، گود به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری که حاشیه آنها قهوه ای متمایل به قرمز است تشکیل می گردد. خسارت بیماری روی میوه های جوان نیز بسیار زیاد است و در سطح پوست لکه های گود و گرد نامنظم به وجود می‌آید. اندازه این لکه ها به بزرگی لکه ها به بزرگی لکه هائی که روی برگ ها ایجاد می‌شود نبوده و میوه های جوان آلوده رشدشان تکمیل نشده و روی زمین می‌ریزد و در نتیجه مقدار محصول درخت کاهش می‌یابد. مغز میوه در زیر لکه های پوست ممکن است به صورت خشک پوسیدگی پیدا نماید و متعاقبا قارچ های ساپروفیت یا گندرو نیز به مغز حمله می‌کند.

عامل بیماری:

عامل بیماری قارچ Marssoniella (Marssonia) juglandis است که فرم جنسی آن Gnomonia leptostyla نامیده می‌شود. آسکوسپور ها دوکی شکل، دو حجره ای هستند.

در فصل تابستان چنانچه بارندگی نیز زیاد باشد قارچ به طریق غیرجنسی و به اصطلاح فرم کنیدی دار سریعا تکثیر می‌یابد. بدین ترتیب که در حاشیه لکه های روی برگ نقاط ریز خاکستری مایل به سیاه، به نام آسروول به وجود می‌آید. در اثر فشار کنیدی ها در داخل آسروول، کوتیکول برگ شکاف می‌خورد و توده کنیدی ها آزاد می‌گردد. کنیدی ها دوکی شکل و دوسلولی هستند. این کنیدی ها بی رنگ،خمیده و به وسیله یک جدار عرضی به دو سلول نامتساوی تقسیم می‌شوند.

چرخه بیماری:

قارچ عامل بیماری لکه سیاه گردو زمستان را اغلب به صورت پریتسیوم در داخل برگ های آلوده و پیر و روی میوه های ریخته شده و یا در داخل زخم هائی که روی شاخه های سال گذشته وجود دارد می‌گذراند. در فصل بهار همزمان با ریزش باران های بهاری، آسکوسپورهای قارچ از داخل پریتسیوم های کوچکی که روی برگ ها و میوه های افتاده، در اواخر پاییز یا در بهار تشکیل یافته بیرون می‌ریزد و توسط باد انتقال یافته و بدین وسیله آلودگی اولیه بروز می‌نماید.

مبارزه:

• استفاده از بردوفیکس باغبان تاک با دز ۵-۶ در هزار لیتر اب بعد از گل و تکرار آن در مرحله فندقه و قبل از برداشت (حداقل سه هفته قبل از برداشت)
• استفاده از کودهای حاوی پتاسیم با فرمول های ۱۲۱۲۳۶ و یا سولوپتاس (زیگلر- باواریا) بسته به سن درخت مقدار ۵۰-۱۵۰گرم  در کنترل این بیماری موثر می باشد.

 ضمنا جمع‌آوری و سوزاندن برگ ها و میوه هایی که روی زمین ریخته شده است در مبارزه با بیماری بسیار موثر خواهد بود.

خسارت بیماری آب سیاه ( با عامل باکتریایی) و خسارت آنتراکنوز( با عامل قارچی)  در نهایت سبب سیاه شدن مغز میوه، ریزش برگها زودتر از موعد و کاهش بازارپسندی  گردوها می شود.