کنترل خسارت جوندگان روی پوست درونی وبیرونی درختان:
پوست درخت به دو لایه تقسیم میشود که به پوست بیرون آن لایه مرده میگویندکه کار آن حفاظت از تنه درخت است و ضخامت آن بستگی به گونه و سن درخت دارد. این قسمت از سلولها و بافتهای مرده تشکیل شده است که اگر این قسمت از پوست درختان توسط سنجاب یا موش یا هر آفت جونده ای به صورت سطحی خسارت دیده باشد میتوانید با استفاده از چسب هرس یا مرهم پانسمان کنید. اغلب بیماریهای قارچی مثل گموز این قسمت را درگیر میکنند که یکی از توصیه های ما تراشیدن و پانسمان با قارچکش الیت یا بردوفیکس همراه با چسب هرس می باشد
ولی گاها دیده شده که قسمت دوم پوست که زیر این بافت سفت و خشبی قرار دارد خسارت میبیند که کمی کار را سختتر میکند.
نام این لایه، لایه زنده یا پوست درونی است و از بافتهای زنده، نرم و مرطوب تشکیل شده است که مواد غذایی تهیهشده را به نقاط مختلف درخت هدایت میکند. اگر این قسمت توسط آفاتی همچون موش و خرگوش خسارت دیده باشد (مخصوصا به صورت حلقوی) آب و مواد غذایی به بخش بالاتر انتقال داده نمیشود و درخت به مرور خشک میگردد. لذا باید اقدامی جهت ترمیم قسمت آسیب دیده صورت گیرد. یکی از اقدامات استفاده از پیوند ترمیمی یا پل ارتباطی بین قسمت بالایی و پایینی است که در تصویر نشان داده شده است. به مرور روی پل ایجاد شده بین قسمت بالایی و پایینی یک لایه ضخیم چوبی ایجاد میگردد که جلوی خشک شدن درخت را خواهد گرفت.
این پل ترمیمی به درخت امکان میدهد بافتهای جدید بسازد. این بافتهای جدید پوسته ای روی زخم تشکیل میدهند و کمک میکنند درخت زنده بماند.
انتهای مقاله